!بیگانه ای در خط زمانی متفاوت

...پیرمردی که ساکن اینجا بود،بار سفر بست ولی خب بعد یه مدت برگشت

!بیگانه ای در خط زمانی متفاوت

...پیرمردی که ساکن اینجا بود،بار سفر بست ولی خب بعد یه مدت برگشت

!بیگانه ای در خط زمانی متفاوت

دائما یکسان نباشد حال ما!
امیدوارم که اینجا و خاطراتش رو از یاد نبرید:)



۹ مطلب در آبان ۱۳۹۵ ثبت شده است

ادعا

۲۷
آبان
 
 
 
  • ۱ نظر
  • ۲۷ آبان ۹۵ ، ۱۴:۵۴
  • ۲۶۹ نمایش
  • یه بنده خدایی

زخم دل

۲۱
آبان

شهاب مظفری را تحسین میکنم زیرا این بهترین اجرایی بود که برای این 

زخم ها میتوانست انجام دهد.

آی نبودنت امونمو دیگه برید         آی یه کاری کن جونم دیگه به لب رسید

آی زخمه دلم مرهمه دستاتو میخواد            آی نبودنت زندگیمو داده به باد

 
  • ۰ نظر
  • ۲۱ آبان ۹۵ ، ۲۱:۵۷
  • ۲۷۲ نمایش
  • یه بنده خدایی

سه شنبه بود خسته بعد از کلاس های خیلی مهم روز  بی حوصله

نشسته بودم یه گوشه ای تو دانشگاه و منتظر شروع اکران مستندی که

قرار بود توی آمفی دانشگاه باشه بودم ولی حدود 2 ساعتی مونده بود.

با کاسه  ی چه کنم ها نشسته بودم که یکی از دوستان فیلسوف گفت:

"خوب اگه بیکاری بیا سر کلاس ما!"

  خلاصش رفتم ولی همونجور که مشخصه و بود با ورود من به کلاس کلا

چشمه ی فهم فلسفیم کور شد و طبق معمول سفرم به عالم وهم شروع شد.

همون لحظه ها بود که توی عالم خیال دیدم یه پیرمرد با یه ریش چند متری سفید

اومد و دستم رو گرفت.

گفتم: شما؟!

گفت: حافظم

گفتم:به به حافظ چی؟!

گفت:حافظ شیرازی دیگه.

گفتم:خوب کی هستی حالا؟! چیکار داری آقا ی شیرازی؟!

اولش چن دقیقه تو افق محو شد بعدش زل زد تو دوربین  بعدش گفت:هیچی شاعرم اومدم ببینم چطوری؟

گفتم:ممنون شما جدا شاعری؟

آخه من بعضی وقتا شعر میگم ولی برای خودم و کسی ندارم که بهش نشون بدم.

گفت:چی رو دقیقا؟

گفتم:شعر رو دیگه.یدونه همین چن دقیقه پیش سر کلاس قبل وصل شدن سیمم گفتم، بگمش؟!

گفت:اینجوری که حال نمیده من 3 بیت میگم تو هم 3 بیت بگو بعد برنده جایزه داره.

گفتم: قبوله بسم الله

فرمود:

نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد       که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد

به مطربان صبوحی دهیم جامه ی پاک        بدین نوید که ابد سحرگهی آورد

بیابیا که تو حور بهشت را رضوان        درین جهان ز برای دل رهی آورد

گفتم: آفرین شیخ

گفت: حالا تو بگو پسرجان

فرمودم:

بنشسته بر سر کلاس تاریخ فلسفه         چشمانِ مست و خسته مخ لای منگَنه

استادما بگو نظرت را برای شر               از تو که نیست افضل فیلسوف منطقه

استادما بیا و کمی با ما راه بیا            یک جور نخون ز رو که انگار اینجا مکتبه

چیزی نگفت و فقط با دستاش به صورت نمادین زد تو سرش.

گفتم:خوب جایزه ی من رو بده که برم.

هنچنان داشت به صورت نمادین میزد خودش رو.

گفتم:مشخصه میخوای بزنی زیر قولت داری این کارا رو میکنی.

همچنان در همون حالت بود.

گفتم:بابا ولش کن از خیر جایزه گذشتم.راستی تو خواجه شمس الدین محمد رو میشناسی؟

چون شنیدم شیرازیه.تو همکه شیرازی هستی و باید بشناسیش به گمانم.تازه ایشون  خیلی معروفه توی دنیا.

یکم سعی کن ازش تاثیر ببری من که شنیدم خیلی کار میکنه این حرکت.

از نظرم داشت آماده میشد که رگباری بهم فحش بده که دوستم محمد سیمم را کشید و زد رو شونه هام  و گفت:بلن شو بریم که کلاس تموم شده.

و عجب کلاس پرباری!!!

پ.ن:خیلی دوس دارم با شاعر های دیگه هم مسابقه داشته باشم.

  • ۰ نظر
  • ۲۱ آبان ۹۵ ، ۱۹:۱۰
  • ۳۴۹ نمایش
  • یه بنده خدایی

بی حوصلگی

۲۱
آبان


به مرحله ای از بی حوصلگی رسیدم که حتی به صفحه های

چهارم و پنجم گوگل هم میرسم /:

  • ۰ نظر
  • ۲۱ آبان ۹۵ ، ۱۲:۴۳
  • ۳۹۷ نمایش
  • یه بنده خدایی

شاه خوبان

۱۳
آبان

خدا رو شکر روزیمون شده که مهمون امام رضا باشیم.

هرکی دعایی یا حاجتی داره اگه دوس داره کامنت کنه اگه فرستش بود و رفتم حرم بگم.

یا نه اصلا تو دل خودتون یه لحظه وصل شید کانال مشهد و خواسته هاتون رو مستقیم به خود امام بگید.

  • ۰ نظر
  • ۱۳ آبان ۹۵ ، ۱۲:۱۵
  • ۲۸۶ نمایش
  • یه بنده خدایی
 
 
 
  • ۱ نظر
  • ۱۰ آبان ۹۵ ، ۲۳:۲۱
  • ۲۶۲ نمایش
  • یه بنده خدایی

نظرمن

۱۰
آبان


آقا شما هم با من موافقین که باید بچه هار رو تو همون کوچیکی و بانمکیشون تافت زد که همونجوری بمونن؟!

والا بزرگ بشن که چی؟! وقتی میتونن گوگولی بمونن با فرموا من!!!

  • ۱ نظر
  • ۱۰ آبان ۹۵ ، ۲۲:۰۶
  • ۲۱۳ نمایش
  • یه بنده خدایی

ملاک و معیار برخی از دختر خانم‌ها (شما بخوانید از برخی بیشتر!) در مورد ازدواج تغییر کرده و نسبت به قدیم، دچار دگردیسی شده است. قدیم (نه خیلی قدیم) وقتی پسری به خواستگاری می‌رفت، در اتاقِ کناری، اولین دیالوگی که از دختر می‌شنید این بود که: «همسرم باید متصف به صفت ایمان و تقوا باشه!» امروز نه‌تنها برای این صفت پشیزی ارزش قائل نیستند، بلکه اصلاً به زبان نمی‌آورند یا اگر هم بیاورند، آن ته ماجرا اگر شد، شد، نشد هم نشد! یعنی مرد پول‌دار باشد، مشروب هم بخورد طوری نیست؛ سانتافه داشته باشد، نماز هم نخواند اشکالی نیست؛ خوشگل و پردرآمد باشد، 30 سال هم بزرگتر باشد به کی چه؟ یزید وار برخورد کند، سفر و گشت و گذارش به داخل و خارج به راه باشد، آدم هم نباشد، نباشد! ببینید چطور درِ دلِ آدم را باز می‌کنند!

دخترخاله زاغِ نگارنده نیز از این‌گونه جانداران است. بعد از دادن پاسخِ رد به 1200 خواستگار، بالاخره به یک نفر «بله» را هدیه کرد. روزی که از او پرسیدم نام خواستگارت چیست؟ گفت: «محمد» بعد که پرسیدم چند برادر و خواهرند؟ گفت: «یه برادر به نام علی و یه برادر دیگه هم داشته که فوت کرده و یه خواهر به نام جسیکا!» نه به علی و محمد، نه به جسیکا! پاسخگو بود: «داستان داره پسرخاله، سورپرایزه!» من اما عاشق نام جسیکا بودم!

به والده گفتم حالا که تازه داماد گرفتند، به عنوان خاله بزرگ‌تر دعوت‌شان کند منزل تا دور هم باشیم و گپی بزنیم. نیت ظاهراً گپ و گفت و دورهمی بود، باطناً اما مشتاق دیدار جسیکا بودم تا بلکه اگر مورد پسند بود، برایم خواستگاریش کند.

با شنیدن صدای زنگ، از جا جستم. یک به یک آمدند و خوش و بش کردیم و نشستند. خبری از جسیکا نشد! دخترخاله را گوشه‌ای کشیدم و جویای احوال جسیکا شدم: «دختر خاله! جسیکاشون نیومد؟» - «آره، اینجاست، تو ماشین داره آهنگ گوش میده!» چون نامحرم بود، با مگس‌کش محکم به سرش زدم و راهیش کردم تا بیاوردش که اصلاً این همه خرج برای جسیکا بود!

از لحظه ورود جسیکا بر خود لعنت فرستادم تا لحظه‌ای که خواستند بروند. حرص خوردن را در چشمان والده وسواسم می‌دیدم؛ اما بیچاره چاره‌ای نداشت، چه بگوید؟ جسیکا هم همه جا چرخید و دست به دست شد.

بعد از رفتن آن‌ها که حسابی هم به‌شان خوش گذشت، ما ماندیم و شستن فرش‌هایی که جسیکا روی آن‌ها دویده بود و واق‌واق کنان دلبری کرده بود از مادرش که به قول خودش: «از وقتی پسرم از دنیا رفته، تنها مونسم دخترم جسیکاست! دقیق جاشو برام پر کرده!»

بعد که معترض شدم: «بی‌شعور! چرا نگفتی سگه، تا تو همون خراب شده آهنگشو گوش می‌کرد؟!» گفت: «اشکال نداره پسرخاله، هر روز می‌شورنش، نجس نیست دیگه!» نمی‌دانستم تا این حد با خدا ارتباط دارد و از طرفش اجازه دخل و تصرف در احکام را دارد!

آدم‌ها سه دسته‌اند، دسته‌ای از دست رفته‌اند، دسته‌ای در شُرُف از دست رفتنند و دسته‌ای هم هنوز از دست نرفته‌اند. روی سخنم با دو دسته اخیر است. وسائل را ورق بزنید، جلد 3، صفحه 417؛ حضرت علی علیه السلام فرمود: «از نزدیک شدن به سگ‌ها بپرهیزید...» و «خیر و خوبی در سگ‌ها نیست...»

از من گفتن و نوشتن بود که گفتم و نوشتم، بعد احدی بهانه نیاورد که کسی نه نوشت و نه گفت، گفته باشم!



از وبلاگ دوست خوبم میرزا

  • ۰ نظر
  • ۰۸ آبان ۹۵ ، ۲۲:۴۸
  • ۴۶۱ نمایش
  • یه بنده خدایی

معلم یک مدرسه به بچه های کلاس گفت که میخواهد با آنها بازی کند. او به آنها گفت که فردا هر کدام یک کیسه پلاستیکی بردارند و درون آن به تعداد آدم هایی که از آنها بدشان می آید ، سیب زمینی بریزند و با خود به مدرسه بیاورند.

فردا بچه ها با کیسه های پلاستیکی به مدرسه آمدند.در کیسه‌ی بعضی ها ۲ بعضی ها ۳ ، و بعضی ها ۵ سیب زمینی بود. معلم به بچه ها گفت : تا یک هفته هر کجا که می روند کیسه پلاستیکی را با خود ببرند.روزها به همین ترتیب گذشت و کم کم بچه ها شروع کردند به شکایت از بوی سیب زمینی های گندیده. به علاوه ، آن هایی که سیب زمینی بیشتری داشتند از حمل آن بار سنگین خسته شده بودند. پس از گذشت یک هفته بازی بالاخره تمام شد و بچه ها راحت شدند. معلم از بچه ها پرسید: از اینکه یک هفته سیب زمینی ها را با خود حمل می کردید چه احساسی داشتید؟ بچه ها از اینکه مجبور بودند. سیب زمینی های بدبو و سنگین را همه جا با خود حمل کنند شکایت داشتند.

آنگاه معلم منظور اصلی خود را از این بازی، این چنین توضیح داد: این درست شبیه وضعیتی است که شما کینه آدم هایی که دوستشان ندارید را در دل خود نگه می دارید و همه جا با خود می برید. بوی بد کینه و نفرت قلب شما را فاسد می‌کند و شما آن را همه جا همراه خود حمل می‌کنید. حالا که شما بوی بد سیب زمینی‌ها را فقط برای یک هفته نتوانستید تحمل کنید پس چطور می خواهید بوی بد نفرت را برای تمام عمر در دل خود تحمل کنید؟


منیع:داستان های آموزنده

  • ۰ نظر
  • ۰۷ آبان ۹۵ ، ۱۹:۳۴
  • ۴۱۶ نمایش
  • یه بنده خدایی