ملاقات با فَراستیِ درون!

اگر بخوام به فیلم های ایرانی ای که در چند وقت گذشته نمره بدم به یه شکل زیر نمره میگیرن:

مغزهای کوچک زنگ زده:خیلی زیر صفر

بمب یک عاشقانه:خیلی زیر صفر

قانون مورفی: کمی کمتر از دو فیلم بالا زیر صفر

یوقت به خودتون نگید لابد مورفی فیلم خوبیه با این تفاسیر،نه به خاطر بهش بهتر نمره دادم

 چون لااقل توش فاز روشنفکری و شعار خیلی خاصی نیست!

ولی جدا باید فکری به حال سینمای کمدی ایران کرد که سازندگانش برای درآمدزایی

راهبردی غیر از نوشتن 3 خط داستان و سر ریز کزدن سطل هایی از شوخی های زشت

جنسی-اروتیک بر سر مخاطبی که خسته از سختی های روزش میخواد اتصالش رو برای دقایقی با دنیای بیرونش قطع کنه ندارن!